تعیین مدل پیش بینی کننده رفتار خطرناک رانندگی در سیل

چکیده   رانندگی در سیل یکی از علل عمده مرگ­و­میرها در سیلاب می­باشد. هدف این مطالعه تعیین عوامل خطر مرتبط با رفتار خطرناک رانندگی در سیل و ارائه مدل رفتاری مربوطه بود. مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بوده و جمعیت هدف در این مطالعه 150 نفر از ساکنان بالای 18 سال شهر قوچان بودند. داده­ها بوسیله پرسشنامه جمع­آوری گردیدند. آزمون کای دو و تحلیل رگرسیون لجستیک برای تحلیل داده­ها و برآورد مدل مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج آزمون کای دو نشان داد بین سه متغیر سطح تحصیلات، واکنش نسبت به هشدار وقوع سیل و دانش راجع به علل اصلی مرگ افراد در سیل با متغیر رانندگی در سیل رابطه معنی­دار وجود دارد. در مدل رگرسیون لجستیک برآورد شده، دو متغیر سطح تحصیلات و واکنش نسبت به هشدار وقوع سیل دارای ارزش پیش­بینی کنندگی رفتار رانندگی در سیل بودند. بر این اساس احتمال اینکه افراد فاقد تحصیلات دانشگاهی رفتار پرخطر رانندگی در سیل را از خود بروز دهند، بیش از 2.6 برابر افراد دارای تحصیلات دانشگاهی است. علاوه بر این افرادی که هشدار خطر وقوع سیل را جدی نمی­گیرند 2.5 برابر بیشتر از سایرین احتمال دارد رفتار پرخطر رانندگی در سیل را از خود بروز دهند. برای کاهش رفتار خطرناک رانندگی در سیل می­توان با شناسایی گروه­های پرخطر در مناطق سیل­خیز، مداخلات و برنامه­های آموزشی برای کاهش بروز این رفتار انجام داد.